foods

چرم، ماده ای طبیعی، بادوام و منعطف است که از دباغی پوست خام جانوران، به‌ویژه گاو به‌دست می‌آید. فرایند دباغی، پوست فسادپذیر را به یک مادهٔ طبیعی پایدار، دایمی و انعطاف‌پذیر برای کاربردهای گوناگون تبدیل می‌کند. چرم در تلفیق با چوب، پایهٔ فناوری باستانیان را شکل می‌داده‌است.

صنعت چرم و صنعت خز با هم متفاوت‌اند. این تفاوت از اهمیت مواد خام مورد استفاده در هر کدام پیداست. مواد خام مورد استفاده در صنعت چرم، محصولات فرعی صنعت گوشت هستند؛ در حالی‌که گوشت ارزش بیش‌تری از پوست دارد. مواد خامی که در صنعت خز به‌کار گرفته می‌شوند، ارزش بیش‌تری از گوشت دارند و به همین خاطر گوشت به عنوان یک محصول جانبی تلقی می‌شود.

استفاده از پوست حیوانات مختلف از زمان های دور موارد استفاده مختلف داشته است. در طی سال ها انسان ها توانستند پوست را تبدیل به چرم نموده و مورد استفاده قرار دهند. چرم را به عنوان لباس و یا زره نیز مورد استفاده قرار می گرفته است؛ این روند ادامه داشته و موارد استفاده از آن نیز بیشتر شده است و حال نیز به عنوان وسایل تزیینی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

چرم در واقع پوست حیواناتی است که با دباغی، از یک ماده فساد پذیر تبدیل به یک ماده طبیعی غیر قابل فساد، تبدیل شده است. چرم در گذشته های دور نیز وجود داشته است و بیشترین استفاده آن مربوط به پوشاک بوده است زیراکه که البسه همیشه یکی از نیازهای اساسی انسان می باشد. در حال حاضر چرم را می توان برای وسایل تزییناتی خودرو، قاب گوشی، بند ساعت، کفش، کت، کیف دستی، کیف پول، جلد کتاب، مبلمان و … استفاده می شود. البته هر نوع پوست حیوانی برای استفاده خاصی مناسب می باشد زیرا که ضخامت و توانایی تحمل هر چرمی با یکدیگر متفاوت می باشد. چرم را می توان از پوست پستانداران گرفته تا پوست خزندگان تهیه کرد؛ ولی بیشترین نوع چرم از پوست گاو، گوسفند و بز می باشد ولیکن از پوست حیواناتی همچون شتر، اسب، کانگورو، شتر مرغ، خوک، مار، مارمولک، کروکودیل، تمساح و حتی از پوست کوسه نیز چرم تهیه می شود. همان طور که مشاهده می کنید، انواع و اقسام مختلف پوست وجود دارد و هر کدام از لحاظ ظاهری و زیبایی با یکدیگر متفاوت هستند و البته هر کدام دارای خواص مخصوص به خود نیز می باشد.

چرم، ماده ای طبیعی، بادوام و منعطف است که از دباغی پوست خام جانوران، به‌ویژه گاو به‌دست می‌آید. فرایند دباغی، پوست فسادپذیر را به یک مادهٔ طبیعی پایدار، دایمی و انعطاف‌پذیر برای کاربردهای گوناگون تبدیل می‌کند. چرم در تلفیق با چوب، پایهٔ فناوری باستانیان را شکل می‌داده‌است.

صنعت چرم و صنعت خز با هم متفاوت‌اند. این تفاوت از اهمیت مواد خام مورد استفاده در هر کدام پیداست. مواد خام مورد استفاده در صنعت چرم، محصولات فرعی صنعت گوشت هستند؛ در حالی‌که گوشت ارزش بیش‌تری از پوست دارد. مواد خامی که در صنعت خز به‌کار گرفته می‌شوند، ارزش بیش‌تری از گوشت دارند و به همین خاطر گوشت به عنوان یک محصول جانبی تلقی می‌شود.

استفاده از پوست حیوانات مختلف از زمان های دور موارد استفاده مختلف داشته است. در طی سال ها انسان ها توانستند پوست را تبدیل به چرم نموده و مورد استفاده قرار دهند. چرم را به عنوان لباس و یا زره نیز مورد استفاده قرار می گرفته است؛ این روند ادامه داشته و موارد استفاده از آن نیز بیشتر شده است و حال نیز به عنوان وسایل تزیینی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

چرم در واقع پوست حیواناتی است که با دباغی، از یک ماده فساد پذیر تبدیل به یک ماده طبیعی غیر قابل فساد، تبدیل شده است. چرم در گذشته های دور نیز وجود داشته است و بیشترین استفاده آن مربوط به پوشاک بوده است زیراکه که البسه همیشه یکی از نیازهای اساسی انسان می باشد. در حال حاضر چرم را می توان برای وسایل تزییناتی خودرو، قاب گوشی، بند ساعت، کفش، کت، کیف دستی، کیف پول، جلد کتاب، مبلمان و … استفاده می شود. البته هر نوع پوست حیوانی برای استفاده خاصی مناسب می باشد زیرا که ضخامت و توانایی تحمل هر چرمی با یکدیگر متفاوت می باشد. چرم را می توان از پوست پستانداران گرفته تا پوست خزندگان تهیه کرد؛ ولی بیشترین نوع چرم از پوست گاو، گوسفند و بز می باشد ولیکن از پوست حیواناتی همچون شتر، اسب، کانگورو، شتر مرغ، خوک، مار، مارمولک، کروکودیل، تمساح و حتی از پوست کوسه نیز چرم تهیه می شود. همان طور که مشاهده می کنید، انواع و اقسام مختلف پوست وجود دارد و هر کدام از لحاظ ظاهری و زیبایی با یکدیگر متفاوت هستند و البته هر کدام دارای خواص مخصوص به خود نیز می باشد.